弟子规注音版.docx

弟子规注音版.docx

《弟子规注音版.docx》由会员分享，可在线阅读，更多相关《弟子规注音版.docx（6页珍藏版）》请在冰豆网上搜索。

弟子规注音版

弟子规注音版

dìzǐguī

弟子规

zǒngxù

【总　叙】

dìzǐguīshèngrénxùnshǒuxiàotìcìjǐnxìn

弟子规圣人训　首孝弟　次谨信

fànàizhòngérqīnrényǒuyúlìzéxuéwén

泛爱众　而亲仁　有余力　则学文

rùzéxiào

【入则孝】

fùmǔhūyìngwùhuǎnfùmǔmìngxíngwùlǎn

父母呼　应勿缓　父母命　行勿懒

fùmǔjiàoxūjìngtīngfùmǔzéxūshùnchéng

父母敎　须敬听　父母责　须顺承

dōngzéwēnxiàzéjìngchénzéxǐnghūnzédìng

冬则温　夏则凊　晨则省　昏则定

chūbìgùfǎnbìmiànjūyǒuchángyèwúbiàn

出必吿反必面　居有常　业无变

shìsuīxiǎowùshànwéigǒushànwéizǐdàokuī

事虽小　勿擅为　苟擅为　子道亏

wùsuīxiǎowùsīcánggǒusīcángqīnxīnshāng

物虽小　勿私藏　苟私藏　亲心伤

qīnsuǒhàolìwèijùqīnsuǒwùjǐnwèiqù

亲所好　力为具　亲所恶　谨为去

shēnyǒushāngyíqīnyōudéyǒushāngyíqīnxiū

身有伤　贻亲忧　德有伤　贻亲羞

qīnàiwǒxiàohénánqīnzēngwǒxiàofāngxián

亲爱我　孝何难　亲憎我　孝方贤

qīnyǒuguòjiànshǐgēngyíwúsèróuwúshēng

亲有过　谏使更　怡吾色　柔吾声

jiànbúrùyuèfùjiànháoqìsuítàwúyuàn

谏不入　悦复谏　号泣随　挞无怨

qīnyǒujíyàoxiānchángzhòuyèshìbùlíchuáng

亲有疾　药先尝　昼夜侍　不离床

sāngsānniánchángbēiyèjūchùbiànjiǔròujué

丧三年　常悲咽　居处变　酒肉絶

sāngjìnlǐjìjìnchéngshìsǐzhěrúshìshēng

丧尽礼　祭尽诚　事死者　如事生

chūzétì

【出则弟】

xiōngdàoyǒudìdàogōngxiōngdìmùxiàozàizhōng

兄道友　弟道恭　兄弟睦　孝在中

cáiwùqīngyuànhéshēngyányǔrěnfènzìmǐn

财物轻　怨何生　言语忍　忿自泯

huòyǐnshíhuòzuòzǒuzhǎngzhěxiānyòuzhěhòu

或饮食　或坐走　长者先　幼者后

zhǎnghūrénjídàijiàorénbúzàijǐjídào

长呼人　即代叫　人不在　己即到

chēngzūnzhǎngwùhūmíngduìzūnzhǎngwùxiànnéng

称尊长　勿呼名　对尊长　勿见能

lùyùzhǎngjíqūyīzhǎngwúyántuìgōnglì

路遇长　疾趋揖　长无言　退恭立

qíxiàmǎchéngxiàjūguòyóudàibǎibùyú

骑下马　乘下车　过犹待　百步余

zhǎngzhělìyòuwùzuòzhǎngzhězuòmìngnǎizuò

长者立　幼勿坐　长者坐　命乃坐

zūnzhǎngqiánshēngyàodīdībùwénquèfēiyí

尊长前　声要低　低不闻　却非宜

jìnbìqūtuìbìchíwènqǐduìshìwùyí

进必趋　退必迟　问起对　视勿移

shìzhūfùrúshìfùshìzhūxiōngrúshìxiōng

事诸父　如事父　事诸兄　如事兄

jǐn

【谨】

zhāoqǐzǎoyèmiánchílǎoyìzhìxī（xí）cǐshí

朝起早　夜眠迟　老易至　惜此时

chénbìguànjiānshùkǒubiànniàohuízhéjìngshǒu

晨必盥　兼漱口　便溺回　辄净手

guānbìzhèngniǔbìjiéwàyǔlǚjùjǐnqiè

冠必正　纽必结　袜与履　俱紧切

zhìguānfúyǒudìngwèiwùluàndùnzhìwūhuì

置冠服　有定位　勿乱顿　致污秽

yīguìjiébúguìhuáshàngxúnfènxiàchènjiā

衣贵洁　不贵华　上循分　下称家

duìyǐnshíwùjiǎnzéshíshìkěwùguòzé

对饮食　勿拣择　食适可　勿过则

niánfāngshàowùyǐnjiǔyǐnjiǔzuìzuìwéichǒu

年方少　勿饮酒　饮酒醉　最为丑

bùcōngrónglìduānzhèngyīshēnyuánbàigōngjìng

步从容　立端正　揖深圆　拜恭敬

wùjiànyùwùbǒyǐwùjījùwùyáobì

勿践阈　勿跛倚　勿箕踞　勿摇髀

huǎnjiēliánwùyǒushēngkuānzhuǎnwānwùchùléng

缓揭帘　勿有声　宽转弯　勿触棱

zhíxūqìrúzhíyíngrùxūshìrúyǒurén

执虚器　如执盈　入虚室　如有人

shìwùmángmángduōcuòwùwèinánwùqīnglüè

事勿忙　忙多错　勿畏难　勿轻略

dòunàochǎngjuéwùjìnxiépìshìjuéwùwèn

斗闹场　絶勿近　邪僻事　絶勿问

jiāngrùménwènshúcúnjiāngshàngtángshēngbìyáng

将入门　问孰存　将上堂　声必扬

rénwènshuí（shéi）duìyǐmíngwúyǔwǒbùfēnmíng

人问谁　对以名　吾与我　不分明

yòngrénwùxūmíngqiútǎngbúwènjíwéitōu

用人物　须明求　倘不问　即为偷

jièrénwùjíshíhuánhòuyǒujíjièbùnán

借人物　及时还　后有急　借不难

xìn

【信】

fánchūyánxìnwéixiānzhàyǔwàngxīkěyān

凡出言　信为先　诈与妄　奚可焉

huàshuōduōbùrúshǎowéiqíshìwùnìngqiǎo

话说多　不如少　惟其是　勿佞巧

jiānqiǎoyǔhuìwūcíshìjǐngqìqièjièzhī

奸巧语　秽污词　市井气　切戒之

jiànwèizhēnwùqīngyánzhīwèidìwùqīngchuán

见未眞　勿轻言　知未的　勿轻传

shìfēiyíwùqīngnuògǒuqīngnuòjìntuìcuò

事非宜　勿轻诺　苟轻诺　进退错

fándàozìzhòngqiěshūwùjíjíwùmóhū（hú、hu）

凡道字　重且舒　勿急疾　勿模糊

bǐshuōchángcǐshuōduǎnbùguānjǐmòxiánguǎn彼说长　此说短　不关己　莫闲管

jiànrénshànjísīqízòngqùyuǎnyǐjiànjī

见人善　即思齐　纵去远　以渐跻

jiànrénèjínèixǐngyǒuzégǎiwújiājǐng

见人恶　即内省　有则改　无加警

wéidéxuéwéicáiyìbùrúréndāngzìlì

唯德学　唯才艺　不如人　当自砺

ruòyīfúruòyǐnshíbùrúrénwùshēngqī

若衣服　若饮食　不如人　勿生戚

wénguònùwényùlèsǔnyǒuláiyìyǒuquè

闻过怒　闻誉乐　损友来　益友却

wényùkǒngwénguòxīnzhíliàngshìjiànxiāngqīn

闻誉恐　闻过欣　直谅士　渐相亲

wúxīnfēimíngwéicuòyǒuxīnfēimíngwéiè

无心非　名为错　有心非　名为恶

guònénggǎiguīyúwútǎngyǎnshìzēngyìgū

过能改　归于无　倘揜饰　增一辜

fànàizhòng

【泛爱众】

fánshìrénjiēxūàitiāntóngfùdìtóngzài

凡是人　皆须爱　天同覆　地同载

xìnggāozhěmíngzìgāorénsuǒzhòngfēimàogāo

行高者　名自高　人所重　非貌高

cáidàzhěwàngzìdàrénsuǒfúfēiyándà

才大者　望自大　人所服　非言大

jǐyǒunéngwùzìsīrénsuǒnéngwùqīngzī

己有能　勿自私　人所能　勿轻訾

wùchǎnfùwùjiāopínwùyàngùwùxǐxīn

勿谄富　勿骄贫　勿厌故　勿喜新

rénbùxiánwùshìjiǎorénbùānwùhuàrǎo

人不闲　勿事搅　人不安　勿话扰

rényǒuduǎnqièmòjiērényǒusīqièmòshuō

人有短　切莫揭　人有私　切莫说

dàorénshànjíshìshànrénzhīzhīyùsīmiǎn

道人善　即是善　人知之　愈思勉

yángrénèjíshìèjízhīshènhuòqiězuò

扬人恶　即是恶　疾之甚　祸且作

shànxiāngquàndéjiējiànguòbùguīdàoliǎngkuī

善相劝　德皆建　过不规　道两亏

fánqǔyǔguìfēnxiǎoyǔyíduōqǔyíshǎo

凡取与　贵分晓　与宜多　取宜少

jiāngjiārénxiānwènjǐjǐbúyùjísùyǐ

将加人　先问己　己不欲　即速已

ēnyùbàoyuànyùwàngbàoyuànduǎnbàoēncháng

恩欲报　怨欲忘　报怨短　报恩长

dàibìpúshēnguìduānsuīguìduāncíérkuān

待婢仆　身贵端　虽贵端　慈而宽

shìfúrénxīnbùránlǐfúrénfāngwúyán

势服人　心不然　理服人　方无言

qīnrén

【亲仁】

tóngshìrénlèibùqíliúsúzhòngrénzhěxī

同是人　类不齐　流俗众　仁者希

guǒrénzhěrénduōwèiyánbúhuìsèbúmèi

果仁者　人多畏　言不讳　色不媚

néngqīnrénwúxiànhǎodérìjìnguòrìshǎo

能亲仁　无限好　德日进　过日少

bùqīnrénwúxiànhàixiǎorénjìnbǎishìhuài

不亲仁　无限害　小人进　百事坏

yúlìxuéwén

【余力学文】

búlìxíngdànxuéwénzhǎngfúhuáchénghérén

不力行　但学文　长浮华　成何人

dànlìxíngbùxuéwénrènjǐjiànmèilǐzhēn

但力行　不学文　任己见　昧理眞

dúshūfǎyǒusāndàoxīnyǎnkǒuxìnjiēyào

读书法　有三到　心眼口　信皆要

fāngdúcǐwùmùbǐcǐwèizhōngbǐwùqǐ

方读此　勿慕彼　此未终　彼勿起

kuānwéixiànjǐnyònggōnggōngfūdàozhìsètōng

宽为限　紧用功　工夫到　滞塞通

xīnyǒuyísuízhájìjiùrénwènqiúquèyì

心有疑　随札记　就人问　求确义

fángshìqīngqiángbìjìngjīànjiébǐyànzhèng

房室清　墙壁净　几案洁　笔砚正

mòmópiānxīnbùduānzìbújìngxīnxiānbìng

墨磨偏　心不端　字不敬　心先病

lièdiǎnjíyǒudìngchùdúkànbìhuányuánchù

列典籍　有定处　读看毕　还原处

suīyǒujíjuànshùqíyǒuquēhuàijiùbǔzhī

虽有急　卷束齐　有缺坏　就补之

fēishèngshūbǐngwùshìbìcōngmínghuàixīnzhì

非圣书　屛勿视　蔽聪明　坏心志

wùzìbàowùzìqìshèngyǔxiánkěxúnzhì

勿自暴　勿自弃　圣与贤　可驯致