数值算法求矩阵的最大特征值的幂法.docx

上传人:b****5 文档编号:29523244 上传时间:2023-07-24 格式:DOCX 页数:12 大小:18.09KB
下载 相关 举报
数值算法求矩阵的最大特征值的幂法.docx_第1页
第1页 / 共12页
数值算法求矩阵的最大特征值的幂法.docx_第2页
第2页 / 共12页
数值算法求矩阵的最大特征值的幂法.docx_第3页
第3页 / 共12页
数值算法求矩阵的最大特征值的幂法.docx_第4页
第4页 / 共12页
数值算法求矩阵的最大特征值的幂法.docx_第5页
第5页 / 共12页
点击查看更多>>
下载资源
资源描述

数值算法求矩阵的最大特征值的幂法.docx

《数值算法求矩阵的最大特征值的幂法.docx》由会员分享,可在线阅读,更多相关《数值算法求矩阵的最大特征值的幂法.docx(12页珍藏版)》请在冰豆网上搜索。

数值算法求矩阵的最大特征值的幂法.docx

数值算法求矩阵的最大特征值的幂法

[数值算法]求矩阵的最大特征值的幂法.

对于工程计算而言,矩阵的特征值和特征向量都是相当重要和常见的数据,这里给出的幂法是一种常见的求解方法,用的是迭代的思想。

符号说明:

1A为待求的矩阵,

2Uk,Vk为迭代用的列向量。

3最后的最大特征值maxLamda由最后一次的max(Uk)-----求Uk中的绝对值最大的元素的绝对值.所决定。

而maxLamda所对应的特征向量由最后一次迭代的Vk所决定.

 

 

主要的想法就是先选一个不为0的初始向量U0!

=0,然后按下面的式子迭代。

U0=V0!

=0

Do

{

Uk=AVk-1

Vk=Uk/max(Uk)

}while(abs(max(Uk)-max(Uk-1))>=e)好了,就这样,更多的细节请去参考相关的数值算法书籍.

 

 

在贴出程序之前,先对一部分我新增加的实用函数进行说明:

如:

voidtwoDArrMemApply(Type***inArr,introwNum,intcolNum)

{

inti=0;/*iteratorvaule*/

(*inArr)=(Type**)malloc(sizeof(Type*)*rowNum);

for(i=0;i

(*inArr)[i]=(Type*)malloc(sizeof(Type)*colNum);

assertF(*inArr!

=NULL,"intwoDArrMemApply,inArratlastisnull\n");

}

 

 

voidtwoDArrMemFree(Type***inArr,introwNum)

{

inti=0;/*iteratorvalue*/

assertF((*inArr)!

=NULL,"in2darrmemfree,inarrisnull\n");

for(i=0;i

free((*inArr)[i]);

free((*inArr));

}

这两个函数的作用相信大家一看就明白,是实现二维指针的申请内存和释放内存的,这样,以后再主程序里的工作量就会小多了。

 

 

还有,我在写一些程序段的时候对待外部传进的指针采用如下处理手段(纯C条件下)

除非这个函数有特殊的作用,如申请内存,或要读入外部文本内容到二维指针等。

其余的情况,一律不对外部指针进行任何申请或释放内存的处理。

对于要保护数据的外部传入指针,则在函数内部再做一个局部指针,在函数结尾释放.

对局部指针的操作,也仅限于赋值,而绝对不要用外部传入针指去指向它(即赋一个临时区的地址给外部的指针变量),这当然是错误的。

 

 

好了,下面是程序段:

/*formaxlamdaresolve*/

TypepowerMethodForLamda(Type**matrixA,intsize,char*outputFileName)

{

TypemaxLamda;

Type*listV;

Type*listU;

FILE*outputFile;/*theoutputFileforthedataoutput*/

TypepreMax;/*atweendata*/

floate=(float);/*theprecisecontroller*/

TypetmpData;/*tempdataforprogram*/

inti=0;/*iteratortimes*/

intiteratorNum=0;/*iteratornumber*/

/*assertion*/

assertF(matrixA!

=NULL,"inpowerMethodForlamda,matrixAisnull\n");

assertF(outputFileName!

=NULL,"inreadList,listFileNameisnull\n");

/*openfile*/

assertF((outputFile=fopen(outputFileName,"wb"))!

=NULL,"outputfileopenerror\n");

/*memapply*/

listArrMemApply(&listV,size);

listArrMemApply(&listU,size);

/*initialization*/

for(i=0;i

{

listV[i]=0;

listU[i]=0;

}

listV[size-1]=1;

listU[size-1]=1;

/*coreprogram*/

fprintf(outputFile,"iteratorTimemaxUk\r\n");

do

{

assertF(listNotZero(listU,size),"inthecoreofpowerMethodForLamdalistUisNULL\n");

assertF(listNotZero(listV,size),"inthecoreofpowerMethodForLamdalistVisNULL\n");

preMax=maxAbsValInList(listU,size);

matirxBy2DWith1DCol(matrixA,listV,listU,size,size);

tmpData=1/maxAbsValInList(listU,size);

numByList(tmpData,listU,listV,size);

fprintf(outputFile,"%-16d%-16f\r\n",iteratorNum,maxAbsValInList(listU,size));

}

while(fabs(preMax-maxAbsValInList(listU,size))>=e);

fprintf(outputFile,"charactsticvectoris:

\r\n");

outputListArrFloat(listV,0,size,outputFile);

/*EndoftheCoreProgram*/

maxLamda=maxAbsValInList(listU,size);

fprintf(outputFile,"themaxlamdais:

\r\n%f.\r\n",maxLamda);

/*memfree*/

free(listV);

free(listU);

/*closethefile*/

fclose(outputFile);

returnmaxLamda;

}

 

 

/*相应的辅助函数*/

/*matirxBy2DWith1DCol一个n*n的矩阵和一个n*1的列向量作乘法*/

voidmatirxBy2DWith1DCol(Type**matrixA,Type*matrixListIn,Type*matrixListAns,introwNum,intmNum)

{

/*variabledeclare*/

inti,k;/*iteratornumber*/

Typesum;

/*assertion*/

assertF(matrixA!

=NULL,"intwoMatrixBymatrixAisnull\n");

assertF(matrixListIn!

=NULL,"intwoMatrixBymatrixBisnull\n");

assertF(matrixListAns!

=NULL,"intwoMatrixBymatrixAnsisnull\n");

/*coreprogram*/

for(i=0;i

{

sum=0;

for(k=0;k

sum+=matrixA[i][k]*matrixListIn[k];

matrixListAns[i]=sum;

}

}

/*求一个一维向量中绝对值的最大值*/

TypemaxAbsValInList(Type*inList,intlen)

{

inti;/*iteratornum*/

TypemaxData;

assertF(inList!

=NULL,"inmaxValInList,inListisNULL\n");

maxData=(Type)fabs(inList[0]);

for(i=1;i

if(fabs(inList[i])>maxData)maxData=(Type)fabs(inList[i]);

returnmaxData;

}

 

 

/*testprogram*/

/*maxLamdaresolvetestprogram*/

#include""

#include""

#include""

#include""

#include<>

#include<>

#include<>

#include<>

 

 

 

 

char*inFileName="";

/*

inputdataspecification

row,col;

.;

,,,

,,,

an1,an2,...;

}

*/

 

 

char*outFileName="";

#defineDEBUG1

 

 

voidmain(intargc,char*argv[])

{

FILE*inputFile;/*inputfile*/

FILE*outputFile;/*outputfile*/

 

 

doublestartTime,endTime,tweenTime;/*timecallopsedinfo*/

introwNum,colNum;

Type**wArr;

TypemaxLamda;

 

 

intn;/*arrdeminisionforsqurematrix*/

 

 

/*defaultinputfileopen*/

if(argc>1)strcpy(inFileName,argv[1]);

assertF((inputFile=fopen(inFileName,"rb"))!

=NULL,"inputfileerror");

printf("inputfileopensuccess\n");

/*defaultoutpoutfileopen*/

if(argc>2)strcpy(outFileName,argv[2]);

assertF((outputFile=fopen(outFileName,"wb"))!

=NULL,"outputfileerror");

printf("outputfileopensuccess\n");

/*Thisfunction,automaticallyfullfillthetaskof

applythememforthe2dpointers.Perfect,right:

)*/

read2DArrFloat(&wArr,&rowNum,&colNum,"");

 

 

#ifDEBUG

printf("\n*******startoftestprogram******\n");

printf("nowisrunnig,pleasewait...\n");

startTime=(double)clock()/(double)CLOCKS_PER_SEC;

/******************Coreprogramcode*************/

/*arguprepare*/

assertF(colNum==rowNum,"intestcolNum!

=rowNum");

n=rowNum;/*getthesizeofsquarematrix*/

maxLamda=powerMethodForLamda(wArr,n,"");

printf("themaxlamdais:

%f.\r\n",maxLamda);

fprintf(outputFile,"themaxlamdais:

%f.\r\n",maxLamda);

/******************EndofCoreprogram**********/

endTime=(double)clock()/(double)CLOCKS_PER_SEC;

tweenTime=endTime-startTime;/*Getthetimecollapsed*/

/*Timecollapsedoutput*/

printf("thecollapsedtimeinthisalgorithmimplementis:

%f\n",tweenTime);

fprintf(outputFile,"thecollapsedtimeinthisalgorithmimplementis:

%f\r\n",tweenTime);

printf("\n*******endoftestprogram******\n");

#endif

twoDArrMemFree(&wArr,rowNum);

printf("programendsuccessfully,\nyouhavetopreessanykeytocleanthebufferareatooutput,otherwise,youwiilnotgetthetotalanswer.\n");

getchar();/*ScreenDelayControl*/

return;

}

测试结果:

输入:

3,3;

2,3,2;

10,3,4;

3,6,1;

 

 

输出:

iteratorTimemaxUk

0

0

0

0

0

0

0

0

0

0

charactsticvectoris:

,;

themaxlamdais:

.

 

 

PS:

最近在数模班里,也的确看到了别的专业一些对程序和算法在理解上比较强能力的人,虽然他们可以告诉你解决了某个问题,但你看一眼他写的程序,充斥在你眼里的,都是大量的“蛮力”算法,像10个层甚至更高层的for循环比比皆是,基本上就是针对这个问题的特型算法。

当他们把这个问题这样“解决”的时候,他们会认为事情已经OK了,而我却还不得不承认自己没想出一个比较好的通用算法。

呵呵~~~随他去呢,反正我水平本来就不高,但作为一个计算机专业的学生而言,保证算法的通用性和函数的模块性,是首要的任务,如果这个程序里要用什么10个层的循环来做,我还不如不写。

还有一些自认为数学感觉好的人,认为经典算法的源程序都在那儿了,自己只要能将它在程序中实现,就了事了.算法在他们的视线里,更多的是只算一种公式,甚至可以不必去了解它的细节.这样的观点和想法,在我这个计算机专业的人看来,同样是不可取的。

路漫漫其修远兮,吾将上下而求索.

 

 

 

 

展开阅读全文
相关资源
猜你喜欢
相关搜索

当前位置:首页 > 高等教育 > 理学

copyright@ 2008-2022 冰豆网网站版权所有

经营许可证编号:鄂ICP备2022015515号-1